کج فهمی و خیانت خود را با فریاد بر سر پناهیان جار نزنید!

طی چند روز گذشته هجمه ای غیر قابل باور علیه حجت الاسلام علیرضا پناهیان از سوی دوستان رسانه ای و بعضی آقایان روحانی شکل گرفته است.

گروه دین و اندیشه _ سید محسن عبدالهی: طی چند روز گذشته هجمه ای غیر قابل باور علیه حجت الاسلام علیرضا پناهیان از سوی دوستان رسانه ای و بعضی آقایان روحانی شکل گرفته است. علت این حملات صحبت های چند روز گذشته ایشان بوده است که در آن تاکید بر تولید ثروت توسط جوانان مذهبی داشته اند و پرورش مدیرانی که در حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) بتوانند کار و فعالیت داشته باشند را، از وظایف مهم جامعه معتقد به ظهور دانسته اند.

به گزارش بولتن نیوز، همچنین ایشان چه در این سخنرانی و چه پیش از آن بر کارآفرینی و خلاقیت بچه های مذهبی و جامعه مهدوی و منتظر ظهور تاکید فراوانی داشتند و خمودگی، بیکاری، انفعال و تربیت نسلی که تنها به کار ساده و اداری دل بسته باشد را، مذموم دانسته اند و این اتفاق را با روح تشیع و اسلام مغایر می دانند. ایشان تولید ثروت از سوی معتقدین به ظهور و مذهبیون را بسیار مهم عنوان می کنند و معتقد هستند که افزایش توان اقتصادی، موجب افزایش قدرت کشور شیعه و رفع بسیاری از مشکلات اقصادی جامعه و فقر خواهد شد.

حال آن عزیزانی که با این مسائل مخالف هستند، لطفا یک دلیل عقلی و منطقی بیاورند که کجای این صحبت ها دارای اشکال است؟! عده ای می گویند تولید ثروت و افزایش مال با روح تقوا و سیره معصومین سازگار نیست و از حضرت امیر علیه السلام به عنوان الگو استفاده می کنند. به این حضرات باید گفت اگر آن چه شما می گویید صحیح بود، چرا هر فرد مشکل داری به در خانه این خاندان برای رفع حوائج مادی خود مراجعه می کرد؟! چگونه امام حسن علیه السلام چندین بار تمام زندگی خود را بخشیدند؟! قطعا ایشان توانایی تولید ثروت داشتند و با همین توانایی هم زندگی می کردند و هم به فقرا یاری می رساندند. واقعا فهم چنین نکته ای تا این اندازه برای آقایان مشکل بوده است؟!

یعنی کار و تلاش چنان برای حضرات سخت و طاقت فرسا می باشد که نمی توانند حتی صحبت های یک منبری که اجباری هم نمی تواند ایجاد کند و در حد وعظ می باشد، تحمل کنند؟! جالب است که یک بار پستی از صحبت های ایشان درباره اشتباه در پرورش نسلی که فقط می خواهد کارمند باشد، منتشر شده بود و یکی از عزیزان رسانه ای انقلابی این صحبت ها را بدعت و نادرست دانستند.

اتفاقا باید گفت آن چه نادرست است، تفکرات این عزیزان می باشد. چرا تولید ثروت باید مذموم باشد؟! جامعه شیعه و مسلمان می بایستی از توان مالی بالا برای تقویت کشور امام زمان (عج) برخوردار باشد. یک نگاه به جمعیت یهودیان صهیونیست  میزان ثروت و قدرت جهانی آن ها را نشان می دهد که به خوبی سهم میزان ثروت و تاثیر آن در قدرت و رسیدن به اهداف ایدئولوژیک و مذهبی را درک کرده اند. بسیاری از دوستان انقلابی ما لنگ نان شبشان هستند و در پاسخ به این سوال که چرا فلان کارها را انجام نمی دهید، استدلال های عارفانه می آورند که مال دنیا را برای چه می خواهیم و این شرایط مناسب است. خیر دوستان، شما در سطح معمول مردم جامعه خود زندگی کنید و از زیادی مالتان تولید اشتغال داشته باشد و دست فقرا را بگیرید. اینگونه نه زندگی رفاه زده ای خواهید داشت و نه برای کمک به فقرا دچار مشکل خواهید بود.

درد از این است که دوستان به اسم انقلابی بودن و ضد اسلامی بودن و نئولیبرالیزم، پناهیان را می نوازند. این در حالی است که حضرات خود در ذیل اهداف دشمنان دوست دارند که جامعه شیعه و مسلمان فقیر باقی بماند و غرق در رخوت و به زندگی کارمندی و ساده و بی تحرک عادت کند. این نگاه یا از سر جهل است و عدم درک صحبت های پناهیان، یا از سر خیانت است به اسلام و تشیع. اگر جامعه ای با این بهانه ها درجا بزند و دچار روزمرگی شود، فردا روزی هم می رسد که در وقت عمل، توان از جای خود بلند شدن را ندارد و با خفت و خواری از دشمن شکست خواهد خورد.

حرف آخر اینکه این مخالفت ها را از درد دین داشتن آقایان نباید پنداشت بلکه این ها یا دچار کج فهمی از دین هستند و یا در پازل دشمن برای فقیر نگه داشتن جامعه اسلامی سخن می گویند. تولید ثروت در اسلام و تلاش و کوشش در راه تامین معاش و پیشرفت مالی، مطلقا مذموم نیست و بلکه بسیار هم توصیه شده است. آن چه در اسلام مذموم دانسته شده، استفاده نادرست از مال و انباشت سرمایه و مال اندوزی از راه حرام و خرج نکردن آن در راه اسلام و کمک به فقرا است. دوستان این مفاهیم را با یکدیگر تلفیق کرده اند و جهل خود را با فریاد بر سر پناهیان و امثالهم جار می زنند.